Hetty Heyster
(Nijmegen, 1943)
Heyster is een echte animalier, een kunstenaar die zich toelegt op het dier als onderwerp.
In 1963 ging Heyster reizen en trok ze door Zuid-Europa, Israël en het Midden-Oosten. Twee jaar later verhuisde ze naar Montréal, waar ze beeldhouwlessen volgde aan de School of Fine Arts (1966-1967). Op de Wereldtentoonstelling van 1967 in Montréal maakte ze kennis met het werk van Alberto Giacometti en Constantin Brancusi. Terug in Nederland bezocht ze de Academie van Beeldende Kunsten te Rotterdam (1967-1971), waar Arie Teeuwisse docent beeldhouwen was. Soms nam hij zijn studenten mee naar Diergaarde Blijdorp om dierstudies te maken.
Na haar academietijd ging Heyster daarmee verder in Artis en in die Amsterdamse dierentuin staan nu meerdere dierbeelden van haar, waaronder twee grote cheeta’s en een gorilla met jong.
Vanaf de jaren tachtig maakte ze naam met haar dierbeelden. In de jaren negentig kreeg ze steeds meer opdrachten, toen de waardering voor figuratieve kunst weer begon toe te nemen. Daarnaast maakte ze vrij werk en vanaf 1988 gaf zij elk jaar een beeldje van een jong dier uit, een zogenaamd ‘Nieuwjaarsbeeldje’.
Het dier als model biedt Heyster veelzijdig en inspirerend materiaal. Vanuit haar liefde voor dieren bestudeert ze de verschillende verschijningsvormen, waarbij zij zowel de karakteristieke vorm als de essentie van de diersoort in één beeld wil vangen. “Onder de huid moet de energie van het dier voelbaar zijn”, heeft zij eens opgemerkt. Onnodige detailleringen laat zij weg. Sommige van haar beelden van vogels balanceren op de grens van figuratie en abstractie, met behoud van respect voor de eigen aard van het dier.
Pelikaan (2004)
Brons
Pelikaan laat een ontwikkeling zien naar een sculpturaal krachtige vormentaal. Het beeld is vrij realistisch maar er is sprake van enige stilering. De gebruikte modelleertechniek heeft Heyster zichzelf eigen gemaakt. Het verbeelden van dieren en dus ook vogels geeft haar de ruimte en de vrijheid tot interpretatie en experiment. “Dieren zijn mijn modellen: hun oorspronkelijkheid en vormdiversiteit zijn de motivatie en impuls om een beeld te maken”, aldus Hetty Heyster.
