Beeldenpark de Havixhorst

Iris le Rütte

(Eindhoven, 1960)

Le Rütte studeerde in Amsterdam aan de Academie voor Beeldende Vorming (1979-1983) en aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten (1983-1987). Tegen de op dat moment heersende mode in koos zij voor figuratie en herkenbare vormen. Ze maakt zowel kleine sculpturen, als monumentaal werk en heeft veel opdrachten voor beelden in de openbare ruimte uitgevoerd. Soms werkt ze daarbij samen met landschapsarchitecten, biologen en planologen vanuit de wil met haar werk het welzijn van bewoners te bevorderen.

Het ‘verhalende’ is kenmerkend voor haar werk, dat vaak een sprookjesachtig karakter heeft maar waarbij herkenbaarheid een belangrijke rol blijft spelen. Naast menssilhouetten, maken vooral dieren, maar ook hybride figuren, deel uit van de wereld die Le Rütte schept, waarin niet alles is wat het lijkt. Haar werk wordt ook wel aangeduid als ambigu, in de zin van meerduidig, ‘more than meets the eye’ en bovenal polyinterpretabel. Enigszins vervreemdend is Fata morgana, drie silhouetten van achter elkaar aan lopende dromedarissen, midden in Amsterdam. Een rozenboom met gouden en rode rozen, die in 2008 in Zwolle werd geplaatst, blijkt een herdenkingsbeeld te zijn voor de Joodse gezinnen die in 1942 vanaf die plek naar Westerbork werden getransporteerd. Een passage uit het dagboek van Etty Hillesum: ‘Vruchten en bloemen dragen op elke grond, waar men geplant is, zou dat niet de bedoeling zijn?’ vormde hiervoor de inspiratie.

Le Rütte maakt naast sculpturen ook tekeningen en schrijft gedichten. In 2010 werden op de zomertentoonstelling ’Mythe & Loofhout’ beelden van Le Rütte getoond samen met werk van Nicolas Dings en Caspar Berger. Deze kunstenaars worden wel gerekend tot de ‘nieuwe figuratieven’.

Bokje op ei

1999, brons lak, 125 cm hoog

Zoals bokjes altijd ergens op willen klimmen en op het hoogste punt gaan zitten, gedraagt ook dit bokje zich karakteristiek voor zijn soort. Het wiebelt en zoekt evenwicht op zijn gouden ei.Eén pootje zakt een beetje opzij.Het beeld incorporeert daarmee twee tegengestelden: een universeel symbool van oorsprong van alles ( het grote, gouden ‘wereldei’) en het wankele, kwetsbare en typisch menselijke waaraan het bokje uitdrukking geeft.

 

Www.irislerutte.nl