Jeanne Kouwenaar-Bijlo
(Grisee (Java), 1915 - Bergen (N-H), 2000)
Jeanne Bijlo werd geboren op Oost-Java, waar ze haar jeugd doorbracht. Toen ze vijftien was keerde het gezin terug naar Nederland. In Amsterdam ging ze naar het Instituut voor Kunstonderwijs. Aanvankelijk volgde ze de opleiding voor binnenhuisarchitectuur, maar ging al gauw beeldhouwen bij Barend Jordens. Op aanraden van de beeldhouwer Johan Limpers stapte ze in 1935 over naar de Rijksakademie van Beeldende Kunsten, waar hij ook studeerde. Ze werkte daar drie jaar in de beeldhouwklas van Jan Bronner. Na het overlijden van haar vader in 1938 verliet ze de academie, maar keerde daar in 1941 naar terug. In de oorlogsjaren kon ze doorwerken in het atelier van Mari Andriessen.
In 1946 trouwde ze met de kunstschilder David Kouwenaar en ging ze in Bergen wonen. In de na-oorlogse jaren hadden zij contact met Ossip Zadkine en andere beeldhouwers in Parijs. Bijlo raakte vooral onder de indruk van Henri Moore en ging onder invloed daarvan langzamerhand abstractere vormen te gebruiken. Daarvan is nog niet zoveel te zien in de twee oorlogsmonumenten die zij maakte. De Stedemaagd in Alkmaar, geplaatst in 1949, is een treurende, staande vrouwenfiguur, op een voetstuk van zandsteen met een gedicht van Adriaan Roland Holst. De in 1958 in Diemen onthulde bronzen Meermin, die zij als vrijheidssymbool had gekozen, werd in 1989 ontvreemd.
In haar woonplaats Bergen werd in 1950 een stenen beeld geplaatst van een hurkend kind met twee vogels, Vreugde om het ontluiken der natuur. In 1968 maakte ze, geïnspireerd door het kinderliedje ‘Klein, klein kleutertje’, een beeld van een gehurkt meisje met een bosje bloemen, dat bij een school in Den Burg op Texel werd geplaatst.
Ter gelegenheid van de negentigste verjaardag van haar man David verscheen in 2011 het boek Hommage aan Jeanne Kouwenaar-Bijlo.
Portret Kasper Niehaus
Brons, 27 x 16 x 20 cm
Kasper Niehaus (1889-1974) woonde, net als Jeanne en David Kouwenaar, in Bergen. Hij was een redelijk succesvol schilder van figuratieve taferelen, die werkte in een stijl die gezien kan worden als een mix van impressionistische en classicistische elementen.
Verder was hij tekenaar, maar bij het grote publiek was hij vooral bekend als kunstcriticus van De Telegraaf.
Dit portret is in 2015 geschonken aan Beeldenpark De Havixhorst, door de dochter van Niehaus; een ander exemplaar ervan bevindt zich in de collectie van het Stedelijk Museum Alkmaar
