Richard de Vrijer
(Rotterdam, 1948)
De Vrijer volgde opleidingen aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam (1970-1976), waar hij onder meer les kreeg van Arie Teeuwisse, en aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam (1976-1978). Hij woont en werkt al ruim veertig jaar in Delft en is lid van de kunstenaarsvereniging Pulchri Studio in Den Haag. In zijn werk beeldt hij vaak mythologische en historische onderwerpen uit. Naast vrij werk in brons en steen voert hij veel opdrachten uit voor particulieren, bedrijven en (overheids-)instellingen; niet alleen beelden, portretten en reliëfs, maar ook penningen.
In Delft zijn al enkele beelden en uithangborden van zijn hand te zien en als alles voorspoedig verloopt zal daar in 2021 nog een grote beeldengroep aan worden toegevoegd. Het ontwerp daarvan bestaat uit een achthoekige stenen fonteinbak, waarin een achthoekige zuil staat. De zuil wordt bekroond door een bronzen beeld van een zittende Willem van Oranje, die vanaf drie meter hoogte kijkt hij naar bronzen beelden van acht historische figuren die een bijzondere band met Delft hebben. Variërend van de dertiende-eeuwse Vrouwe Ricardis, die wel wordt beschouwd als stichtster van de stad, tot de twintigste-eeuwse kunstenaar Jan Schoonhoven. Maar ook Johannes Vermeer, Antoni van Leeuwenhoek en Hugo de Groot zullen niet ontbreken.
Arie Teeuwisse (jaren ’70)
Brons, 66x26x16 cm
De Vrijer maakte dit portret van Arie Teeuwisse als geschenk voor Ans Bruessing, de vrouw van zijn voormalig docent.
Een leuk detail is de teckel die Teeuwisse onder zijn arm vasthoudt. Hij was gek op dieren en heeft eens gezegd: “Dieren hadden al vroeg mijn aandacht. Ik vind het prettig om altijd zo’n vriendje in de buurt te hebben.” In 1977 heeft Teeuwisse zelf een beeld gemaakt van zijn teckel ‘Axel van ’t Olde Jachthuus’. Toen de viervoeter eens de toegang werd geweigerd bij een huwelijksvoltrekking, wist Teeuwisse de ambtenaar te bewegen een hand over het hart te strijken met zijn protest: “Maar meneer, dit is geen hond, dit is een mensje.” De hond leefde van 1968 tot 1980. Als de geportretteerde teckel Axel is, dan kan het beeld rond de jaren zeventig worden gedateerd.
In 2014 hebben de erven van Arie en Ans Teeuwisse dit beeld geschonken aan de Stichting Het Drents Landschap, waarna het een plaats heeft gekregen in Beeldenpark De Havixhorst.
